Τρίτη 24 Μαΐου 2011


έχω στερέψει πραγματικά! θέλω να τελειώσει το σχολείο! τους έχω βαρεθεί όλους! κι αυτοί νομίζω με έχουν βαρεθεί! όλοι είναι πανικόβλητοι γιατί κυκλοφορεί η φήμη ότι ο τελευταίος μισθός θα είναι 13 ιουνίου!!!
τόση απαισιοδοξία δεν έχω περάσει ποτέ στη ζωή μου! αντί να βλέπουμε τα ευχάριστα και να γελάμε στα διαλείμματα, το μόνο που συζητάνε είναι για τα προβλήματα! και φυσικά ούτε λόγος να ασχοληθεί κανείς με την τελική γιορτή! τα παιδιά δεν θα έχουν να θυμούνται τίποτα το καλοκαιρινό από το σχολείο τους! με μένα έχει γίνει ένα μπάχαλο! δεν ξέρω σε ποιο σχολείο θα είμαι εκείνη τη μέρα, δεν ξέρω τι τραγούδια να τους μάθω κι αν τους μάθω και δεν είμαι εκεί;;; άστα να πάνε! ΒΑΡΕΘΗΚΑ!!!! και γενικά είμαι τύπος που θέλω να αλλάζω περιβάλλον συνέχεια! δεν έχουν τίποτα πλέον να μου δώσουν αλλά ούτε κι εγώ έχω κάτι να τους δώσω!
σήμερα είμουν στο σχολείο που μισώ και ελπίζω να μην με ξαναπάνε εκεί του χρόνου. και αν μου πουν να πάω ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ!!! έμαθα στην τρίτη και την τετάρτη την Συννεφούλα του Σαββόπουλου. τους άρεσε πολύ και κουνιόντουσαν στο ρυθμό!!! παρόλο που λέει για χωρισμούς και κερατώματα, η μελωδία του είναι πολύ χαρούμενη! και ένα κοριτσάκι (τρίτη δημοτικού) αθώο πλασματάκι μου είπε ότι αυτό το τραγούδι μιλάει για τον ουρανό που του αρέσουν τα σύννεφα και τα κυνηγάει να τα πιάσει και αυτά του ξεφεύγουν!!! τι όμορφο ε;;;

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

πέρασε μια εβδομάδα σχολείου και ούτε που την κατάλαβα!!! και έλεγα την Δευτέρα πώς θα πάω στο σχολείο και τι θα κάνω και πως θα είναι τα παιδιά και μακάρι να μην ξαναπάω στο σχολείο και να πάω στην Κέρκυρα από τώρα (τι καλά που θα ήταν!!!!) και τέτοια πράγματα σκεφτόμουν, μέχρι που μπήκα στο αμαξάκι μου και ξεκίνησα για το σχολείο της οργανικής που είναι μισή ώρα σε επαρχιακό δρόμο. χάζεψα το πράσινο γύρω γύρω και πήρα δυνάμεις να αντιμετωπίσω τα παιδιά! έλα όμως που τα παιδιά μια χαρά ήσυχα ήταν με όρεξη για μάθημα και αυτοί που ήταν αλλού γι' αλλού ήταν οι δάσκαλοι! να τους μιλάς και να μην απαντάνε! να προσπαθείς να οργανώσεις κάτι και να μην αναλαμβάνει κανείς τίποτα! τελικά δεν ήμουν η μόνη που δεν ήθελα να πάει σχολείο!!! το καλό είναι ότι τις περισσότερες ώρες είσαι με τα παιδιά και αν θες δεν μιλάς σε κανέναν! αυτά τα ολίγα! με πρήζουν λίγο να κάνω κάτι για την γιορτή του καλοκαιριού, αλλά δεν θέλω να κάνω τίποτα γιατί δεν θα έχω βοήθεια από κανέναν και στο κάτω κάτω όλη την ώρα εγώ κάνω! ας κάνει και κανένας άλλος!