Τετάρτη 3 Νοεμβρίου 2010

ο δάσκαλος με αρ.ί.ια και ο αρ.ί.ια δάσκαλος

Μιας και σήμερα δεν έχουμε σχολείο λόγο εκλογών των συμβουλίων μας, είπα κι εγώ να πάω να ψηφίσω στα γρήγορα και να γράψω εδώ γιατί έχω μέρες να το κάνω.
Και μπαίνω κατευθείαν στο θέμα! Υπάρχουν δύο ειδών δάσκαλοι. Τα είδη αυτά τα λέω στον τίτλο! Ο πρώτος συναντάται πολύ σπάνια στις μέρες μας και είναι αυτός που έχει τσαγανό και όρεξη για την δουλειά του. Είναι αυτός που όταν μπαίνει μες την τάξη, τα παιδιά τον θαυμάζουν και τον σέβονται και τον αγαπάνε. Δεν φωνάζει, δεν βρίζει, είναι ευγενικός και εκτός από τα μαθήματα κάνει και πολλά προγράμματα είτε θεατρικά είτε περιβαλλοντικά και τα λοιπά!
Ο δεύτερος είναι το ακριβώς αντίθετο! Βαριέται και μάλιστα σκυλοβαριέται (πως είναι ένα σκυλί που κάθεται μες την μέση του δρόμου και όταν περνάς εσύ με το αυτοκίνητό σου δεν συγκινείται καθόλου αν θα το πατήσεις;;; ένα τέτοιο πράγμα!!!). Μπαίνει στην τάξη και ούτε που τον ενδιαφέρει αν μαθαίνουν τα παιδιά, αν κάνουν φασαρία, αν έχουν βιβλία μαζί τους και φυσικά αν ρωτήσεις τα παιδιά γι' αυτόν τον δάσκαλο, ούτε που τον θυμούνται! 
Οι διαφορές είναι ξεκάθαρες! Και το θέμα είναι πως εμείς οι ειδικότητες που μπαίνουμε σε όλες τις τάξεις, δεν χρειάζεται να ξέρουμε τον δάσκαλό τους για να καταλάβουμε σε ποια κατηγορία ανήκει! Αν τα παιδιά είναι ατίθασα και δεν σε υπολογίζουν καθόλου και χρειάζεται να φωνάζεις και να χτυπάς όλη την ώρα το χέρι σου στην έδρα για να σε ακούσουν, τότε ξέρεις ότι έχουν αρ.ί.ια δάσκαλο!!!
Αυτό το πράγμα είναι διαπιστωμένο εδώ και 6 χρόνια που δουλεύω και έχω πάει σε 8 διαφορετικά σχολεία.
Φέτος το διαπίστωσα για άλλη μια φορά! Έχω δύο πέμπτες και η μια έχει τα καλύτερα παιδιά και η άλλη τα χειρότερα. Έχουν την ίδια ηλικία, έχουν το ίδιο οικονομικό και οικογενειακό επίπεδο (αν λέγεται έτσι) και όμως είναι η νύχτα με την μέρα! Την πρώτη μέρα που μπήκα μέσα και στις δύο τάξεις ήταν ατίθασες και οι δύο. Όταν στην μια δασκάλα είπα ότι έχω πρόβλημα μου είπε: θα το κανονίσω. Όταν το είπα στην άλλη μου είπε: ε, και τι μου το λες;!!! 
Τα παιδιά της δασκάλας λοιπόν με αρ.ί.ια, είναι τα καλύτερα παιδιά. Με τα άλλα δεν έχω πρόβλημα γιατί είμαι κι εγώ δασκάλα με αρ.ί.ια!!! Η αρ.ί.ια δασκάλα όμως έχει πρόβλημα!!!

3 σχόλια:

  1. Γεια σου, ρε Βάσω!
    Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ τους δασκάλους τους καλούς τους θυμάμαι ακόμα. Πολύ κρίμα πάντως που υπάρχουν και οι αρ.ί.ι.α δάσκαλοι(πολύ γέλασα, παρεμπιπτόντως!) διότι ο δάσκαλος των πρώτων σχολικών χρόνων είναι σημαδιακός για το παιδί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αυτό ισχύει και για τους διευθυντές!!! υπάρχουν αρ.ί.ια διευθυντές και διευθυντές με αρ.ί.ια!!!! χαχαχα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή