τελικά η γιορτή είχε και τα καλά της!
Οι γονείς δεν έκαναν καθόλου φασαρία και τα παιδιά ήταν άψογα! Αυτά μας κάνουν τα πιτσιρίκια και μας σκλαβώνουν! Κάτι τέτοιες στιγμές μας βοηθάνε για να πούμε ότι τελικά αυτό το επάγγελμα είναι ότι πρέπει για μας!
Και κάτι άλλο! Κατερίνα είχες δίκιο τελικά για τις Τρίτες! Υπάρχουν και παιδιά σε αυτό το σχολείο που σου φτιάχνουν το κέφι αρκεί να είσαι εκεί και να τα παρατηρείς και όχι να σκέφτεσαι αρνητικά!
Πήγα λοιπόν την περασμένη Τρίτη και έμαθα στην τρίτη τάξη το "Κορόιδο Μουσολίνι". Ένα κοριτσάκι λοιπόν, πολύ όμορφο και έξυπνο, (είναι και ψευδό) το τραγουδούσε με τόσο μπρίο και νάζι και χάρη, σαν να τραγουδούσε τραγούδι του Ρουβά ένα πράγμα! και φυσικά εγώ το κοιτούσα και γελούσα και σκεφτόμουν εσένα Κατερίνα!
Ευχαριστώ πολύ! Να είσαι καλά!
Και μετά από αυτήν την γιορτή έρχεται άλλη καλύτερη γιορτή, της 17 Νοεμβρίου!!! Και με τις εκλογές και τις αργίες έχω πολύ λίγα μαθήματα για να μάθω τα τραγούδια στις πέμπτες. Είναι όμως πολύ ωραία τραγούδια και είμαι σίγουρη ότι θα τα πάμε και πάλι πολύ καλά!
Έτσι, ο Ρουβάς πάει παντού! Επίσης, Βάσω μου, ξέρεις τι λέμε εμείς οι ξεναγοί; Το παν είναι το χιούμορ! Κι επειδή εσύ το έχεις, όλα θα είναι τζετ, αρκεί να γελάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τις 17, πάρα πολύ μου αρέσουν τα τραγούδια και μένα και να δεις πως και τα παιδιά θα ενθουσιαστούν!
Σε φιλώ και καλή συνέχεια!